بكاء الشمس

بكاء الشمس

بكت الشمس فى يوم كان على دموعى

على الجرح والالم المحبوس بين ضلوعى

والحب اللى كان عايش بين عيونى

والدمع الحزين المرسوم هو على جفونى

والعهد اللى كان اتحلف عليا فى يوم ما تهونى

بكت الشمس فى اليوم دة وقالت انطفئ نورى

ومعاها بكى القمربحرقة وقال غابت نجومى

صعبان عليهم اللى كان فى يوم من حالى ودموعى

واجمل ايام العمر اللى عشتها وسط همومى

ووصلت الاحلام والامال العنان وما اتحققت الامانى

ما صارت فى يوم الاحلام والامانى على هواى

وبكدة اندفنت الاحلام وايام السعادة جواى

باحلم تانى ان الامانى والخلود تكون معاى

ولا تبكى الشمس ولا القمر على حالى ودموعى


وترجع من تانى الضحكة والبسمة على عيونى
[center]